Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014

Το «Ποτάμι» ήθελε νεκρό τον Ρωμανό;

Oύτε ο Μισισιπής, ούτε ο Τίγρης και ο Ευφράτης, ούτε ο Κίτρινος Ποταμός δεν φτάνουν για να ξεπλύνουν τη ντροπή του εγχώριου «Ποταμιού» που, στην περίπτωση του Νίκου Ρωμανού, κατάφερε να αυτο-εξευτελιστεί, να πάει πιο πίσω και από τη Νέα Δημοκρατία και να συμπλεύσει με τη Χρυσή Αυγή. Αυτό συνέβη με το κατάπτυστο κείμενο του Παύλου Ελευθεριάδη, «υπεύθυνου Τομέα Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης» του Ποταμιού που υποστήριξε ότι...
η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για χορηγήση εκπαιδευτικών αδειών στους φυλακισμένους «είναι στην πράξη η κατάργηση των φυλακών».
   
Και η θέση αυτή διατυπώθηκε τη στιγμή που η φλόγα στο καντίλι του Ρωμανού τρεμόσβηνε, όταν ο 21χρονος απεργός πείνας δεν είχε καν τη δύναμη να σηκωθεί από το κρεβάτι και να συρθεί μέχρι το καγκελόφραχτο παράθυρο για να χαιρετήσει αλληλέγγυους, που είχαν συγκεντρωθεί έξω από το Νοσοκομείο Γ. Γεννηματάς.
   
To κείμενο ανέβηκε στην επίσημη σελίδα του Ποταμιού με τον εμπρηστικό τίτλο « O Σύριζα Καταργεί τη Φυλακή!» και υπότιτλο: «Γιατί όχι και άδειες στους αγρότες φυλακισμένους την εποχή της σοδειάς;». Μετά το κράξιμο που ακολούθησε οι υπεύθυνοι του «Ποταμιού» αποφάσισαν να μεταμφιέσουν τον τίτλο στο ηπιότερο «το διαρκές και επικίνδυνο φλερτ του ΣΥΡΙΖΑ με την επιπλαιότητα».  Η επιπολαιότητας των Ποταμίσιων είναι ότι δείχνουν να αγνούν ότι ακόμα και αν αλλάξεις τον τίτλο σε ένα κείμενο στο διαδίκτυο όταν επιχειρήσεις να το διαμοιράσεις ( κανεις share) στα κοινωνικά δίκτυα εμφανίζεται ο αρχικός τίτλος!
   
Χαρακτηριστικό είναι και το ακόλουθο απόσπασμα από κείμενο του ηθοποιού Νίκου Ορφανού, υπεύθυνου του τομέα Καλλιτεχνικής Παραγωγής του Ποταμιού, που δημοσιεύτηκε σήμερα στην ιστοσελίδα του κόμματος. Τίτλος «Η κοινωνία της πίκρας»:

Πιστεύετε ότι η φοίτηση σε ελληνικό ΤΕΙ είναι δικαίωμα που σε κάνει καλύτερο άνθρωπο; Σε ελληνικό ΤΕΙ;;;; Ωραία, ας σκεφτούμε την εικόνα: Φρουρούμενος και συνοδευόμενος μπαίνει στο αμφιθέατρο. Αναρχομπάχαλοι και λοιποί τον επευφημούν. Πιστεύετε ότι θα γίνει έστω κάποιου είδους μάθημα με την παρουσία του; Και άιντε, από πίσω, να ακολουθάνε καμιά δεκαριά ακόμη κρατούμενοι και γίνεται το Κορυδαλλός-ΤΕΙ, Κολιάτσου-Παγκράτι. Θα σωφρωνιστούν με το πτυχίο οι φυλακισμένοι; Εάν το πιστεύουμε ακράδαντα, προτείνω να ανοίξει πανεπιστήμιο μέσα στις φυλακές. Με κάθε έδρα: Φιλοσοφική, Θεολογία, Μαθηματικό, Χημικό, Νομική, Ιατρική και σύντομα και Πολυτεχνικό.
(Ας μας επιτραπεί να προτείνουμε τίτλο γι’ αυτό το πανεπιστήμιο των φυλακών: Ανελεύθερο Κλειστό Πανεπιστήμιο.) Με σημερινό κατόπιν εορτής κείμενό του, ο Σταύρος Θεοδωράκης, προσπαθεί να αποστασιοποιηθεί τη γραμμή του Υπεύθυνου Δημόσιας Τάξης του κόμματός του και επαίρεται επειδή «από την πρώτη στιγμή» αυτοί (δηλαδή οι ποταμίσιοι) είχαν ζητήσει να εφαρμοστεί το σύστημα με τα βραχιολάκια. Στην πραγματικότητα μόλις πριν μια εβδομάδα, όταν ο Ρωμανός βρισκόταν στην 22η ημέρα της απεργίας πείνας, το Ποτάμι τάχθηκε υπέρ του ηλεκτρονικού περικάρπιου.  Πολλοί είναι αυτοί που θα βγουν και θα πουν «σας το ’λεγα εγώ». Πράγματι, πιο πριν από τον Σταύρο Θεοδωράκη, το ίδιο ζήτημα είχε θίξει ο Π. Μανδραβέλης, ενώ σήμερα το πρωί ο Νίκος Χατζηνικολάου, στη ραδιοφωνική εκπομπή του, υπενθύμισε στους ακροατές του ότι και αυτό το είχε πει από την πρώτη στιγμή.

Όταν κανείς ταυτίζει την αλληλεγγύη με το μπάχαλο ή τον παλαιοκομματικό λαϊκισμό, εύκολα ολισθαίνει σε εξαιρετικά συντηρητικές έως αντι-ανθρωπιστικές θέσεις, σαν κι αυτές που εξέφρασε ο Δένδιας του Ποταμιού.
   
Το Ποτάμι, λοιπόν, έδωσε το στίγμα του. Ένα στίγμα που θα ακολουθεί τον Σταύρο και τους επιτελείς του, όπως τον Νίκο Μαστοράκη ακολουθεί το στίγμα της συνέντευξης με τους κρατούμενους φοιτητές το 1973, λίγες μέρες μετά το Πολυτεχνείο.
  
Από mao