Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2014

#LuxLeaks μέρα 3η: Κόκκινα δάνεια και Δασκαλόπουλος στις αποκαλύψεις

Το τρίτο (και μάλλον τελευταίο) μέρος των αποκαλύψεων του ICIJ αφορά δύο εταιρείες με ελληνικό ενδιαφέρον: την BAWAG PSK (που σχετίζεται με κόκκινα δάνεια Ελλήνων) και τη Damma Holdings, το επενδυτικό fund του Δημήτρη Δασκαλόπουλου, πρώην προέδρου του ΣΕΒ.

Αυτό αλλάζει λίγο τον προγραμματισμό των αποκαλύψεων του LuxLeaks+ (το οποίο θα προχωρήσει πέραν των αποκαλύψεων του Luxemburg Leaks). Σήμερα ήταν προγραμματισμένη η δημοσίευση του πρώτου ρεπορτάζ για ένα πρόσωπο κλειδί...
του σκανδάλου της φοροαποφυγής. Αποφασίσαμε όμως να σας παρουσιάσουμε πρώτα συνοπτικά ποιες είναι οι δύο εταιρίες που έρχονται σήμερα στο φως της δημοσιότητας και να επιστρέψουμε αργότερα με αναλυτικό ρεπορτάζ.

Η Damma Holdings

Ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος είναι ο Έλληνας επιχειρηματίας πίσω από τη Damma Holdings. Ο Δασκαλόπουλος ήταν επί χρόνια πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων, αυτός δηλαδή που συνομιλούσε με τις εκάστοτε κυβερνήσεις και συζητούσε για τον τρόπο με τον οποίο θα φορολογούνται οι βιομήχανοι.

H Damma Holdings είναι το προσωπικό επενδυτικό fund του Δασκαλόπουλου με έδρα το Λουξεμβούργο και το όχημα του καθώς ο επιχειρηματίας επιστρέφει στην οικονομική ζωή της χώρας μας με επενδύσεις.

Στα τέλη του 2007, ο Δασκαλόπουλος, σε ένα από τα πιο πετυχημένα επιχειρηματικά deal που έγιναν ποτέ στην Ελλάδα, πούλησε τη βιομηχανία τροφίμων Vivartia (την οποία η οικογένεια του έλεγχε επί δεκαετίες, όταν ακόμα λεγόταν Δέλτα), στη MIG του Ανδρέα Βγενόπουλου, εισπράττοντας ο ίδιος 400 εκατομμύρια ευρώ, ποσό που έδωσε φυσικά τρομερή ρευστότητα στο νεοσύστατο Damma Holdings και του επέτρεψε κυρίως από το 2013 και μετά να κάνει επενδυτικές κινήσεις στην Ελλάδα.

Τα έγγραφα του ICIJ περιλαμβάνουν συμφωνία της Damma Holdings με τις αρχές του Λουξεμβούργου προκειμένου να «εξαφανιστούν» 13 εκατομμύρια ευρώ από το εισόδημα και άρα από τη φορολογική βάση της εταιρίας για τουλάχιστον 5 χρόνια.

Η BAWAG PSK

Η εταιρία αυτή έχει αγοράσει κόκκινα δάνεια ονομαστικής αξίας 700 εκατομμυρίων ευρώ στο 3,5% έως 5,5% της αξίας τους. Τα δάνεια αυτά προσπαθεί να τα εισπράξει είτε πιέζοντας τους ανθρώπους που τα έχουν συνάψει είτε προτείνοντας τους γενναίια «κουρέματα». Το περιθώριο κέρδους της εταιρίας είναι μέχρι και 1.600%.

Τα έγγραφα του ICIJ αποδεικνύουν ότι η εταιρεία χρησιμοποιούσε τα ειδικά προνόμια των tax rulings του Λουξεμβούργου προκειμένου να μεγιστοποιήσει ακόμα περισσότερο τα κέρδη της.