Δευτέρα 13 Μαΐου 2013

Αλτ, τις εί......... Εγέρθητι μωρέεε!!!

Αλτ, τις ει; Ακούστηκε η βροντερή φωνή του ΄Αδωνη, εγέρθητι μωρέ συμπλήρωσε ο Βορίδης, ο μεγάλος αρχηγός επιθεωρεί το στρατόπεδο!
Πανικόβλητοι οι μαθητές παράτησαν τα στυλό και παρατάχθηκαν χαιρετώντας!!
Κάποιοι έμειναν στις θέσεις τους απορροφημένοι απο το θέμα της έκθεσης των εξετάσεων,"Πως λειτουργεί η Δημοκρατία".
Πιασάρικο θέμα, δημοκρατία και σύνταγμα πως λειτουργούν για τον τόπο και τον κυρίαρχο λαό!

Τσ, ανατρίχιασα, σκέφτηκα τη δημοκρατία στις...
Σκουριές, στους εργαζόμενους στα ΜΜΜ, στους ναυτικούς, στους δημόσιους, στους εκπαιδευτικούς, στους αγρότες στους γιατρούς και νοσηλευτές.

Ένα περίεργο πράγμα βρε παιδί μου σε όλες τις περιπτώσεις η δημοκρατία ήταν ντυμένη στο χακί, και ο κυρίαρχος λαός την ακολουθούσε με μια τρέλα στο μάτι, σαν να ήταν θυμωμένος!

Λέω σαν να ήταν, διότι στην συγκεκριμένη δημοκρατία πρέπει να προσέχεις τι λές και τι σκέφτεσαι, διότι έμαθα, κουτσομπολιό θα μου πείτε, ε τι να κάνω, τσακώνεται συνέχεια με τον Αντώνη γιατί λέει έχει γκόμενους, δύο παρακαλώ, ονόματα δεν λέω, και είναι μες τα νεύρα, δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί της!

Λίγο πιο πέρα ήταν το σύνταγμα, μέσα σε πυκνούς καπνούς, μπαρουτοκαπνισμένο από τους αγώνες για τον κυρίαρχο λαό, μαζί με τον γιατρό του, τον μέγα συνταγματολόγο Μπένυ και βοηθούς, πολλούς βοηθούς.
Κάθε φορά που το σύνταγμα πάθαινε κρίση-άσθματος μάλλον αλλά δεν είμαι και συνταγματολόγος-έπεφταν πάνω του και να ενέσεις, να μαλάξεις, να ανανήψεις, όρθιο το σύνταγμα, ετοιμοπόλεμο για τον κυρίαρχο λαό!
Το λυπήθηκα το καημένο, κομμάτια ήταν αλλά εκεί στη μάχη, πρώτο!
Ένιωσα  άσχημα, θα πάω να βοηθήσω σκέφτηκα και πριν ολοκληρώσω τη σκέψη, τσουπ με ντύνουν στο χακί.
Όπα λέω, ασορτί με τη δημοκρατία, μοντελάκι 'Λάκης', ποιος τη χάρη μου, και ορμάω στη μάχη.

Χαμός παιδιά, μέχρι να καταλάβω ποιος είναι με ποιόν, ποιος βοηθά ποιόν, βρέθηκα τάβλα δίπλα στο σύνταγμα με τον κυρίαρχο λαό απέναντι να φωνάζει!

Βρε κυρίαρχε, φώναξα, παρεξήγησες, η δημοκρατία και το σύνταγμα είναι δεν είναι χούντα στρατιωτική, απλά είναι η μόδα, μιλίταρι νομίζω τη λέει ο Λάκης, μπα σε καλό σου δεν εμπιστεύεσαι κοτζάμ μόδιστρο!

Ο κυρίαρχος με κουτούπωσε άσχημα και εδώ που τα λέμε σαν να είχε δίκιο, λέω σαν γιατί η δημοκρατία με παρακολουθεί στενά και λέω να κρατήσω καμιά πισινή!

Το σύνταγμα δεν τα κατάφερε νομίζω, τσαλαπατήθηκε, κάποια στιγμή το είδα μπλε, μην πάει ο νου σας στη Ν.Δ. όχι όχι δεν μπορούσε να πάρει ανάσα, το πλάκωσε ο Μπένυ στις γρήγορες-θεραπείες εννοώ διότι πρέπει να εξηγούμε τις σκέψεις σας έχω τονίσει-και πήρε λίγο χρώμα, ροζάκι ήταν γύρισε με κοίταξε, τη γλύτωσε λέω και ξαφνικά, έγινε σκούρο πράσινο και έσβησε το έρμο πάει!

Είπα σκούρο πράσινο και θυμήθηκα το δάσος στις Σκουριές, τι όμορφο που ήταν!
Δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω τη σκέψη-ανάμνηση και με βούτηξαν τρεις. 
Σκέφτεσαι πάλι! μου φώναζαν, ντροπή το σύνταγμα πέθανε και συ σκέφτεσαι, στο νησί για αναμόρφωση!

Και βρέθηκα σε ένα νησάκι, καλοκαίρι έρχεται η δημοκρατία φροντίζει τον κυρίαρχο λαό και τον στέλνει για μπάνιο!
Άντε βρε και στα δικά σας, μια σκέψη είναι αρκετή και θα έχεις ήλιο, θάλασσα, εκπαίδευση.... τι άλλο θες από την δημοκρατία πια!